Balestrand was tot 1850 of zo een onogelijk gehucht dat hoorde bij Leikanger aan de overkant van de fjord. Maar een groepje Engelse kunstenaars en daarna de Duitse Keizer Willem II kozen deze plek voor hun vakanties, waardoor er al snel een paar hotels met alle bijhorende diensten ontstonden. Het werd zo groot dat het een aparte gemeente werd.
Geen betere plek om een "Museum van de Noorse geschiedenis van reizen en toerisme" (Reiselivsmuseum) te openen. Ideaal om eens te glimlachen met onszelf. Het museum is klein, maar heel modern. Het gebouw is magnifiek, voor een groot deel uitgezaagd uit de oorspronkelijke rots.
Tussendoor was het spotten van schepen en ferries op de fjord en hier en daar een vergezicht uit de mistbanken zien opdoemen.
Hoogtepunt van de dag : het ijsdessert met zelfgemaakte vruchtensaus van de massa's frambozen en bosbessen in de buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten