Ook in Noorwegen trekken de gletsjers zich in snel tempo terug. Beschaamd voor de mensheid die er maar niet in slaagt om echt iets te doen aan de global warming.
Zolang het kan vereren we zo nog met een bezoekje. In de voormiddag kiezen we voor
Storbrean ("grote gletsjer"). Tot 2004 nog één gletsjer, nu gesplitst in een zuidelijke en noordelijke tong. Er loopt een didactische wandeling van de eindmorene (ca. 1750) naar de huidige gletsjer, zo'n 2,5 km verder en 300 m hoger. Interessant maar iets te academisch - wellicht is ie in elkaar gestoken door het team dat hier jarenlang allerlei opmetingen heeft gedaan.
De zuidelijke tong breekt in blauwe ijsblokken naar beneden. Daar blijven we ver van weg. De noordelijke tong is sneeuwvrij en helemaal niet steil dus lopen we er een klein stukje. Het blijft indrukwekkend.
In de namiddag gaat het naar een kleine komgletsjer ingesloten door de
Høgvagltinden. Het weer is te slecht voor één van de toppen - er zijn veel plekken met ijzel en buien verse sneeuw - te tricky voor klauterwerk op de rotsgraat. Er loopt een perfect pad, gemarkeerd met steenmannetjes, naar de gletsjerkom (punt 1713). De gletsjer is grotendeels sneeuwvrij, dus durf ik het aan om de gletsjer te dwarsen. Behalve enkele smeltwatergeulen zijn er geen spleten.
Opnieuw valt het ons op hoe superrustig het hier is eens je weg bent van de klassieke paden tussen de trekkershutten.
 |
| Leirvatnet - begin van het pad naar Visdalen |
 |
| In de verte Breheimen nationaal park |
 |
| Zuidelijke tong van Storbrean |
 |
| Noordelijke tong van Storbrean |
 |
| Gletsjer bij Hogvagltinden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten